4. Verschillende Asset Classes: Waar kun je in Beleggen?

Een asset class is een groep van beleggingen met vergelijkbare kenmerken en gedrag op de markt. Het begrijpen van de verschillende asset classes is essentieel voor het opbouwen van een gediversifieerde beleggingsportefeuille die past bij je risicoprofiel en financiële doelen. Zie 6.1 Diversificatie: Risico Spreiden.

4.1. Aandelen: Eigendom in Bedrijven

Aandelen vertegenwoordigen een eigendomsbelang (equity) in een beursgenoteerd bedrijf. Wanneer je een aandeel koopt, word je mede-eigenaar van het bedrijf en heb je potentieel recht op een deel van de winst (in de vorm van dividend) en stemrecht op aandeelhoudersvergaderingen (vooral bij gewone aandelen).

Aandelen bieden over het algemeen een hoger potentieel rendement op de lange termijn dan meer conservatieve beleggingen zoals obligaties, maar ze gaan ook gepaard met een hoger risico vanwege de volatiliteit van de aandelenmarkten. De koersen van aandelen kunnen sterk fluctueren als gevolg van verschillende factoren, waaronder de prestaties van het bedrijf, de economische omstandigheden en het algemene sentiment op de markt. Zie 2_Bedrijfsanalyse.

Soorten Aandelen: Gewoon en Preferent

Er zijn twee hoofdtypen aandelen:

• Gewone Aandelen (Common Stock): Deze geven de aandeelhouder stemrecht op belangrijke bedrijfsbeslissingen en recht op dividend (indien uitgekeerd) na de preferente aandeelhouders. Gewone aandeelhouders hebben een hoger risico, maar ook potentieel een hoger rendement.
• Preferente Aandelen (Preferred Stock): Deze hebben doorgaans geen of beperkt stemrecht, maar bieden wel een vast dividendpercentage dat voor de dividenduitkering aan gewone aandeelhouders moet worden voldaan. Preferente aandelen worden als minder risicovol beschouwd dan gewone aandelen en hebben kenmerken van zowel aandelen als obligaties.

Factoren die Aandelenkoersen Beïnvloeden

De koersen van aandelen worden beïnvloed door een complex samenspel van interne en externe factoren, waaronder:

• Bedrijfsprestaties: Winstgevendheid, omzetgroei, marges en toekomstige verwachtingen van het bedrijf.
• Economische omstandigheden: Groei van het bruto binnenlands product (BBP), inflatie, rentetarieven en werkloosheidscijfers.
• Sectorontwikkelingen: Trends en uitdagingen binnen de industrie waarin het bedrijf actief is.
• Marktsentiment: Het algemene vertrouwen en de stemming van beleggers op de markt.
• Vraag en aanbod: De dynamiek van kopers en verkopers van het aandeel.
• Geopolitieke gebeurtenissen: Internationale politieke en economische ontwikkelingen.

De Rol van de Beurs

De beurs (stock exchange) is een georganiseerde marktplaats waar kopers en verkopers van aandelen elkaar ontmoeten om transacties uit te voeren. Beurzen zorgen voor liquiditeit en transparantie in de handel van aandelen. Bekende beurzen zijn Euronext Amsterdam, de New York Stock Exchange (NYSE) en de NASDAQ.

Verder leren

• Boeken over aandelenbeleggen: Zoek naar introducties tot de aandelenmarkt en strategieën voor het selecteren van aandelen.
• Websites en financiële nieuwsbronnen die aandelenkoersen en bedrijfsnieuws volgen.
• Cursussen en webinars over de werking van de aandelenmarkt.

4.2. Obligaties: Schuldbewijzen in Detail

Obligaties vertegenwoordigen schuldbewijzen (debt) uitgegeven door emittenten zoals overheden (staatsobligaties), overheidsinstellingen, supranationale organisaties, of bedrijven (bedrijfsobligaties). Wanneer je een obligatie koopt, leen je in feite geld uit aan de emittent, die belooft om het geleende bedrag (de nominale waarde of face value) op een vooraf bepaalde datum (de aflossingsdatum of maturity date) terug te betalen, en periodiek rente (de couponrente) te betalen over de nominale waarde.

Obligaties worden over het algemeen als minder risicovol beschouwd than aandelen, met name staatsobligaties van stabiele economieën en hoogwaardige bedrijfsobligaties (investment grade). Ze bieden doorgaans een stabielere inkomstenstroom door de periodieke rentebetalingen. Het potentiële rendement van obligaties is over het algemeen lager dan dat van aandelen op de lange termijn.

Soorten Obligaties: Staatsobligaties, Bedrijfsobligaties, etc.

Er zijn verschillende soorten obligaties, afhankelijk van de emittent en de kenmerken:

• Staatsobligaties (Sovereign Bonds): Uitgegeven door nationale overheden om hun uitgaven te financieren. Het risico hangt af van de kredietwaardigheid van het land.
• Bedrijfsobligaties (Corporate Bonds): Uitgegeven door bedrijven om kapitaal aan te trekken. Het risico hangt af van de financiële gezondheid en kredietwaardigheid van het bedrijf. Deze worden beoordeeld door kredietbeoordelaars (credit rating agencies) zoals Moody’s, Standard & Poor’s en Fitch.
• Gemeente-obligaties (Municipal Bonds): In sommige landen (zoals de VS) uitgegeven door lokale overheden en overheidsinstellingen.
• Supranationale obligaties: Uitgegeven door internationale organisaties zoals de Wereldbank of de Europese Investeringsbank.
• Zero-coupon obligaties: Betalen geen periodieke rente, maar worden met een korting op de nominale waarde uitgegeven en op de aflossingsdatum tegen de nominale waarde terugbetaald. Het rendement zit in het verschil tussen de aankoopkoers en de nominale waarde.
• Converteerbare obligaties: Kunnen onder bepaalde voorwaarden worden omgewisseld in een vooraf bepaald aantal aandelen van de uitgevende onderneming.

De Invloed van Rente op Obligatiekoersen (Duration)

De koersen van bestaande obligaties op de secundaire markt zijn gevoelig voor veranderingen in de rentetarieven. Wanneer de algemene rente stijgt, worden nieuw uitgegeven obligaties met een hogere couponrente aantrekkelijker, waardoor de marktwaarde van bestaande obligaties met een lagere couponrente daalt. Omgekeerd stijgt de waarde van bestaande obligaties wanneer de rente daalt.

Duration is een maatstaf voor de rentegevoeligheid van een obligatie. Obligaties met een langere duration zijn gevoeliger voor renteveranderingen dan obligaties met een kortere duration.

Credit Rating: Beoordeling van Kredietwaardigheid

De kredietwaardigheid van een obligatie-uitgever is een belangrijke factor die het risico en het rendement van de obligatie beïnvloedt. Kredietbeoordelaars (credit rating agencies) beoordelen de financiële gezondheid van emittenten en kennen hen een credit rating toe. Obligaties met een hogere rating (bijvoorbeeld AAA of Aaa) worden als minder risicovol beschouwd en bieden doorgaans een lager rendement dan obligaties met een lagere rating (bijvoorbeeld BB of Ba), die ook wel hoogrentende obligaties (high-yield bonds) of junk bonds worden genoemd.

Verder leren

• Boeken over beleggen in obligaties: Leer over de verschillende soorten obligaties, hun kenmerken en de factoren die hun koersen beïnvloeden.
• Websites van kredietbeoordelaars: Bekijk de ratings en analyses van verschillende obligatie-uitgevers.
• Tools voor het analyseren van obligaties: Maak kennis met begrippen als yield to maturity (YTM) en effectieve rente.

4.3. Beleggingsfondsen: Collectief Beleggen Onder Professioneel Beheer

Een beleggingsfonds is een collectieve beleggingsvorm waarbij het geld van veel beleggers wordt samengebracht om te beleggen in een gediversifieerde portefeuille van effecten, zoals aandelen, obligaties, geldmarktinstrumenten of een combinatie hiervan. Het fonds wordt beheerd door een professionele fondsbeheerder of een fondsbeheermaatschappij die beleggingsbeslissingen neemt namens de deelnemers van het fonds.

Beleggingsfondsen bieden beleggers verschillende voordelen, waaronder diversificatie (zelfs met een relatief klein bedrag), professioneel beheer en toegang tot markten die individuele beleggers mogelijk moeilijk zelfstandig kunnen bereiken. Er zijn verschillende soorten beleggingsfondsen met verschillende beleggingsdoelstellingen, risicoprofielen en kostenstructuren.

Actief Beheer vs. Passief Beheer

Binnen beleggingsfondsen wordt een onderscheid gemaakt tussen actief beheerde fondsen en passief beheerde fondsen:

• Actief beheerde fondsen: De fondsbeheerder probeert actief de markt te verslaan door effecten te selecteren die naar verwachting beter zullen presteren dan de markt als geheel (of een relevante benchmark). Dit brengt doorgaans hogere beheerkosten met zich mee, omdat er gespecialiseerde analisten en fondsmanagers nodig zijn.
• Passief beheerde fondsen (Indexfondsen): Deze fondsen proberen de prestaties van een bepaalde marktindex te volgen, zoals de AEX, de S&P 500 of de Euro Stoxx 50. Ze beleggen in dezelfde effecten en in dezelfde verhouding als de index. Passief beheerde fondsen hebben doorgaans lagere beheerkosten omdat er minder actief beheer nodig is.

Soorten Beleggingsfondsen

Er zijn vele soorten beleggingsfondsen, afhankelijk van de activaklassen waarin ze beleggen en hun specifieke strategieën:

• Aandelenfondsen: Beleggen voornamelijk in aandelen van bedrijven. Er zijn verschillende soorten aandelenfondsen, zoals fondsen gericht op specifieke regio’s, sectoren, of groeistijl (bijvoorbeeld groeifondsen, waardefondsen).
• Obligatiefondsen: Beleggen voornamelijk in obligaties van verschillende emittenten en met verschillende looptijden. Ook hier zijn er verschillende subcategorieën, zoals fondsen gericht op staatsobligaties, bedrijfsobligaties, of hoogrentende obligaties.
• Mixfondsen (Balanced Funds): Beleggen in een combinatie van aandelen en obligaties, vaak met een vooraf bepaalde verhouding die past bij een bepaald risicoprofiel.
• Geldmarktfondsen: Beleggen in kortlopende, zeer liquide schuldbewijzen met een laag risico.
• Vastgoedfondsen: Beleggen in onroerend goed, zoals kantoorgebouwen, winkelcentra of woningen.
• Grondstoffenfondsen: Beleggen in grondstoffen zoals olie, goud of landbouwproducten.
• Hedgefunds: Dit zijn beleggingsfondsen die doorgaans complexere beleggingsstrategieën hanteren en minder gereguleerd zijn dan traditionele beleggingsfondsen. Ze zijn vaak alleen toegankelijk voor institutionele beleggers en vermogende particulieren.

Kosten van Beleggingsfondsen

Het is belangrijk om de kosten van beleggingsfondsen te begrijpen, omdat deze een aanzienlijke impact kunnen hebben op het uiteindelijke rendement. De belangrijkste kosten zijn:

• Beheerkosten (Management Fee of Expense Ratio): Een jaarlijkse vergoeding die wordt betaald aan de fondsbeheerder voor het beheer van het fonds. Dit wordt uitgedrukt als een percentage van het totale beheerde vermogen.
• Transactiekosten: Kosten die het fonds maakt bij het kopen en verkopen van effecten. Deze zijn vaak niet direct zichtbaar, maar zijn verwerkt in de prestaties van het fonds.
• Instapkosten (Front-end Load) en uitstapkosten (Back-end Load): Kosten die in rekening kunnen worden gebracht bij de aankoop of verkoop van participaties in het fonds. Deze komen steeds minder voor.
• Prestatievergoeding (Performance Fee): Sommige actief beheerde fondsen brengen een vergoeding in rekening die afhankelijk is van de prestaties van het fonds ten opzichte van een benchmark.
• Lopende kosten (Total Expense Ratio – TER): Een indicator die alle jaarlijkse kosten van een fonds omvat, inclusief de beheerkosten en andere operationele kosten.

Verder leren

• Informatie van fondsbeheerders en financiële vergelijkingssites over verschillende beleggingsfondsen en hun kosten.
• Prospectussen en essentiële beleggersinformatie (EBI) van beleggingsfondsen: Deze documenten bevatten belangrijke informatie over de beleggingsdoelstellingen, strategie, risico’s en kosten van het fonds.
• Boeken en artikelen over de selectie en analyse van beleggingsfondsen.

4.4. Exchange Traded Funds (ETF’s): De Voordelen van Indexbeleggen

Exchange Traded Funds (ETF’s) zijn beleggingsfondsen die op een beurs worden verhandeld, net als individuele aandelen. Ze combineren de diversificatie van een traditioneel beleggingsfonds met de verhandelbaarheid van een aandeel. De meeste ETF’s zijn passief beheerd en proberen de prestaties van een specifieke marktindex te volgen, zoals de AEX, de S&P 500 of een sectorindex. Er zijn echter ook steeds meer actief beheerde ETF’s.

ETF’s zijn populair geworden vanwege hun lage kosten (in vergelijking met veel actief beheerde beleggingsfondsen), hun transparantie (de holdings van de meeste ETF’s zijn dagelijks bekend) en hun flexibiliteit (ze kunnen eenvoudig gekocht en verkocht worden gedurende de handelsdag).

Hoe ETF’s Werken

De werking van een ETF is gebaseerd op een mechanisme waarbij geautoriseerde deelnemers (Authorized Participants – AP’s) grote blocks van de onderliggende effecten van de index samenstellen of uit elkaar halen. Dit proces zorgt ervoor dat de marktkoers van de ETF nauw aansluit bij de Net Asset Value (NAV) van de onderliggende portefeuille.

Soorten ETF’s

Er is een breed scala aan ETF’s beschikbaar, die verschillende marktsegmenten, beleggingsstijlen en strategieën volgen:

• Index-trackers: De meest voorkomende vorm van ETF’s, die de prestaties van een brede marktindex (zoals een aandelen- of obligatie-index) repliceren.
• Sector-ETF’s: Richten zich op specifieke sectoren van de economie, zoals technologie, gezondheidszorg of energie.
• Regionale of landelijke ETF’s: Volgen de prestaties van aandelen of obligaties uit een specifieke geografische regio of land.
• Factor-ETF’s (Smart Beta ETF’s): Proberen een outperformance te behalen ten opzichte van traditionele indexen door te beleggen in aandelen met specifieke kenmerken (factoren) zoals waarde, groei, momentum of volatiliteit.
• Obligatie-ETF’s: Bieden een eenvoudige manier om in een gediversifieerde portefeuille van obligaties te beleggen. Ze kunnen gericht zijn op staatsobligaties, bedrijfsobligaties, kortlopende of langlopende obligaties.
• Grondstoffen-ETF’s: Bieden beleggers toegang tot de prestaties van grondstoffen zoals goud, zilver, olie of landbouwproducten. Dit kan via fysieke opslag, futurescontracten of aandelen van grondstoffenbedrijven.
• Actief beheerde ETF’s: In tegenstelling tot passieve ETF’s, proberen deze ETF’s actief de markt te verslaan door een fondsmanager die beleggingsbeslissingen neemt. De kosten van actief beheerde ETF’s zijn doorgaans hoger dan die van passieve ETF’s.

De Kostenvoordelen van ETF’s

Een van de belangrijkste voordelen van ETF’s zijn hun lage kosten. De Total Expense Ratio (TER) van passieve index-ETF’s is vaak aanzienlijk lager dan die van actief beheerde beleggingsfondsen. Dit komt doordat er minder actief beheer nodig is om een index te volgen. Lagere kosten hebben een direct positief effect op het uiteindelijke rendement van de belegger op de lange termijn.

Verder leren

• Websites van ETF-aanbieders: Bekijk de beschikbare ETF’s, hun onderliggende indexen, kosten en prestaties (bijvoorbeeld iShares, Vanguard, Lyxor).
• Vergelijkingssites voor ETF’s: Gebruik tools om ETF’s op basis van index, kosten en andere criteria te vergelijken.
• Boeken en artikelen over indexbeleggen en het gebruik van ETF’s.

4.5. Vastgoed: Investeren in Stenen

Vastgoed omvat onroerend goed, zoals woningen, appartementen, commerciële panden (kantoren, winkels), industriële complexen en landbouwgrond. Beleggen in vastgoed kan op verschillende manieren: direct (het fysiek kopen van een pand) of indirect (via vastgoedfondsen of REITs).

Vastgoed kan een stabiele bron van inkomsten genereren via huurinkomsten en kan op de lange termijn in waarde stijgen. Het kan ook dienen als een hedge tegen inflatie. Echter, beleggen in direct vastgoed vereist vaak een aanzienlijke initiële investering, brengt illiquiditeitsrisico’s (het kan lang duren om een pand te verkopen) en beheerkosten (onderhoud, verzekeringen, belastingen, eventueel beheer) met zich mee.

Direct vs. Indirect Vastgoedbeleggen

• Direct Vastgoedbeleggen: Het kopen van een fysiek pand met als doel dit te verhuren of in de toekomst met winst te verkopen. Dit vereist een aanzienlijke kapitaalinjectie en actiever beheer.
• Indirect Vastgoedbeleggen: Beleggen in vastgoedfondsen (beleggingsfondsen die in vastgoed investeren) of Real Estate Investment Trusts (REITs). REITs zijn beursgenoteerde vennootschappen die onroerend goed bezitten en beheren en een groot deel van hun winst als dividend uitkeren. Indirect beleggen maakt vastgoed toegankelijker met kleinere bedragen en biedt meer liquiditeit.

Rendement en Risico’s van Vastgoed

Het rendement van vastgoed kan bestaan uit:

• Huurinkomsten (Rental Yield): De jaarlijkse huurinkomsten als percentage van de aankoopwaarde van het pand.
• Waardestijging (Capital Appreciation): De toename van de marktwaarde van het pand in de loop der tijd.

De risico’s van vastgoedbeleggen omvatten:

• Leegstand: Perioden waarin het pand niet verhuurd is en er geen inkomsten zijn.
• Waardedaling: De marktwaarde van het pand kan dalen als gevolg van economische omstandigheden, veranderingen in de buurt of veroudering van het pand.
• Onderhoudskosten: Kosten voor reparaties en onderhoud kunnen aanzienlijk zijn.
• Renteveranderingen: Hogere hypotheekrentes kunnen de winstgevendheid van vastgoedbeleggingen drukken.
• Illiquiditeit: Het kan tijd en moeite kosten om een pand te verkopen.
• Regelgeving: Veranderingen in huurwetgeving of bestemmingsplannen kunnen de waarde en het rendement beïnvloeden.

Verder leren

• Boeken en websites over beleggen in vastgoed: Leer over de verschillende strategieën, financieringsmogelijkheden en risico’s.
• Informatie over vastgoedfondsen en REITs: Onderzoek de verschillende soorten, hun kosten en prestaties.
• Analyse van de lokale vastgoedmarkt: Begrijp de trends, prijzen en verhuurmogelijkheden in de regio waarin je wilt investeren.

4.6. Grondstoffen: Beleggen in de Basis

Grondstoffen zijn basismaterialen die in de economie worden gebruikt voor de productie van goederen en diensten. Voorbeelden zijn energie (olie, aardgas), metalen (goud, zilver, koper), landbouwproducten (graan, koffie, suiker) en vee.

Beleggen in grondstoffen kan een manier zijn om je portefeuille te diversifiëren en mogelijk te profiteren van inflatie (grondstoffenprijzen stijgen vaak bij inflatie). De prijzen van grondstoffen kunnen echter volatiel zijn en sterk worden beïnvloed door vraag en aanbod, geopolitieke ontwikkelingen, weersomstandigheden en economische groei.

Manieren om in Grondstoffen te Beleggen

Er zijn verschillende manieren om indirect in grondstoffen te beleggen:

• Grondstoffenfondsen en ETF’s: Deze beleggingsproducten beleggen in een mandje van grondstoffenfuturescontracten of in aandelen van bedrijven die actief zijn in de grondstoffensector. Dit is voor de meeste particuliere beleggers de meest toegankelijke manier.
• Aandelen van grondstoffenbedrijven: Beleggen in aandelen van bedrijven die grondstoffen produceren, verwerken of distribueren (bijvoorbeeld oliemaatschappijen, mijnbouwbedrijven, landbouwbedrijven). De koers van deze aandelen is weliswaar gerelateerd aan de grondstoffenprijzen, maar wordt ook beïnvloed door de specifieke prestaties van het bedrijf.
• Futurescontracten: Dit zijn gestandaardiseerde contracten om een bepaalde hoeveelheid van een grondstof op een toekomstige datum tegen een vooraf bepaalde prijs te kopen of verkopen. Dit is een complexere vorm van beleggen die doorgaans meer geschikt is voor ervaren beleggers.

Direct fysiek beleggen in de meeste grondstoffen (bijvoorbeeld het kopen en opslaan van ruwe olie of graan) is voor particuliere beleggers doorgaans niet praktisch vanwege opslagkosten en logistieke uitdagingen.

Factoren die Grondstoffenprijzen Beïnvloeden

De prijzen van grondstoffen worden beïnvloed door een breed scala aan factoren:

• Vraag en aanbod: Fundamentele economische principes bepalen de prijs. Een toename van de vraag bij een gelijkblijvend aanbod leidt tot hogere prijzen, en omgekeerd.
• Economische groei: Een sterke economische groei leidt vaak tot een hogere vraag naar industriële grondstoffen zoals olie en metalen.
• Geopolitieke gebeurtenissen: Politieke instabiliteit in belangrijke productielanden of handelsconflicten kunnen het aanbod van grondstoffen verstoren en de prijzen opdrijven.
• Weersomstandigheden: Extreme weersomstandigheden kunnen de oogsten van landbouwproducten beïnvloeden.
• Technologische ontwikkelingen: Nieuwe technologieën kunnen de vraag naar bepaalde grondstoffen veranderen of nieuwe grondstoffen relevant maken.
• Inflatie: Grondstoffen worden vaak gezien als een hedge tegen inflatie, omdat hun prijzen doorgaans stijgen als de algemene prijsniveaus stijgen.
• Speculatie: Activiteiten van handelaren en beleggers die proberen te profiteren van prijsbewegingen kunnen de volatiliteit van grondstoffen vergroten.

Verder leren

• Informatie over de verschillende soorten grondstoffen en hun markten.
• Analyse van de factoren die de prijzen van belangrijke grondstoffen beïnvloeden.
• Onderzoek naar grondstoffenfondsen en ETF’s die toegankelijk zijn voor particuliere beleggers.
• Begrip van de risico’s en voordelen van beleggen in grondstoffen.

4.7. Cryptocurrencies: De Wereld van Digitale Valuta

Cryptocurrencies zijn digitale of virtuele valuta die cryptografie gebruiken voor beveiliging. In tegenstelling tot traditionele valuta’s die door centrale banken worden uitgegeven, werken veel cryptocurrencies op een gedecentraliseerde technologie die bekend staat als blockchain. De bekendste cryptocurrency is Bitcoin, maar er zijn duizenden andere cryptocurrencies met verschillende doeleinden en technologieën (zogenoemde altcoins).

Beleggen in cryptocurrencies is de afgelopen jaren enorm populair geworden, maar het is belangrijk om te beseffen dat deze markt zeer volatiel en speculatief kan zijn. De prijzen van cryptocurrencies kunnen binnen korte tijd aanzienlijk stijgen of dalen, en er is een aanzienlijk risico op verlies van het geïnvesteerde kapitaal.

De Technologie Achter Cryptocurrencies (Blockchain)

Blockchain is een gedistribueerd, openbaar grootboek dat alle transacties op een veilige en transparante manier registreert. Elke transactie wordt geverifieerd door een netwerk van computers (miners) en toegevoegd aan een "blok" dat cryptografisch is verbonden met de vorige blokken, waardoor een onveranderlijke keten ontstaat. Deze technologie maakt het mogelijk om waarde digitaal over te dragen zonder de tussenkomst van traditionele financiële instellingen.

Risico’s en Potentie van Cryptocurrencies

Beleggen in cryptocurrencies brengt aanzienlijke risico’s met zich mee:

• Volatiliteit: Extreme prijsfluctuaties zijn kenmerkend voor de cryptomarkt.
• Regulering: De regelgeving rondom cryptocurrencies is nog in ontwikkeling en kan per land sterk verschillen. Toekomstige regulering kan een significante impact hebben op de waarde van cryptocurrencies.
• Beveiligingsrisico’s: Cryptocurrencies worden opgeslagen in digitale wallets, die vatbaar kunnen zijn voor hacking en diefstal.
• Technologische risico’s: Problemen met de onderliggende technologie of de opkomst van concurrerende cryptocurrencies kunnen de waarde beïnvloeden.
• Marktmanipulatie: De relatief kleine omvang van sommige cryptocurrencies maakt ze vatbaar voor marktmanipulatie (pump-and-dump schemes).
• Gebrek aan fundamentele waarde: De waardering van veel cryptocurrencies is complex en niet altijd gebaseerd op traditionele financiële maatstaven.

Aan de andere kant zien voorstanders van cryptocurrencies ook aanzienlijke potentie:

• Decentralisatie: Cryptocurrencies bieden een alternatief voor het traditionele financiële systeem.
• Potentieel hoge rendementen: Sommige cryptocurrencies hebben in het verleden zeer hoge rendementen laten zien (maar met bijbehorend hoog risico).
• Innovatieve technologie: De blockchain-technologie heeft potentieel voor diverse toepassingen buiten alleen valuta.

Verder leren

• Grondige research naar de technologie en de specifieke cryptocurrencies waarin je overweegt te beleggen (whitepapers, community’s).
• Begrip van de risico’s die gepaard gaan met de opslag en beveiliging van cryptocurrencies (verschillende soorten wallets, beveiligingsmaatregelen).
• Volg de ontwikkelingen in de regelgeving rondom cryptocurrencies in jouw land en wereldwijd.
• Wees sceptisch en investeer alleen geld dat je bereid bent te verliezen.